>> ตำหนิ..?!?!?!

ไม่ใช่เรื่องของการตำหนิ หรือการถูกตำหนิ
แต่เป็นเรื่องของ...รอย-ตำ-หนิ...

เคยมั้ยที่ฃื้อของมา...แล้วมีตำหนิมาจากที่ร้าน
เจ็บใจมั้ย?
ยิ่งของใหม่ก็ยิ่งเห่อ อยากจะใช้เลย แต่ดันมีตำหนิซะงั้น
ถ้ายังเปลี่ยนได้ก็โอเคนะ
แต่ก็หงุดหงิดอยู่ดี เพราะมันต้องเสียเวลาไปเปลี่ยนอีก
ถ้าเปลี่ยนไม่ได้ยิ่งเซ็ง
เพราะเสียตังค์แล้วต้องทนใช้ หรือไม่ก็ต้องไปเสียตังค์ซ่อมซ้ำสอง
หนักกว่านั้นก็อดใช้ไปเลยเพราะขี้เกียจไปซ่อม
อย่างกระโปรงตะเข็บปริ(ลืมดูให้ดีก่อนควักตังค์จ่าย) ต้องเอาไปเปลี่ยน หรือไม่ก็เอาไปซ่อม
อันนี้ก็มีบ่อย
ความเซ็งอยู่ที่ระดับน้อย-ปานกลาง
ขึ้นอยู่กับราคาของ และการยอมรับว่าตัวเองไม่ได้ดูให้ดีก่อนซื้อ

แต่..
เคยมั้ย?
ที่ซื้อของมาแล้ว
ดูอย่างดีแล้ว
เลือกแล้ว
ราคาแพงด้วย (หลักพันอ่ะ..ก็แพงนะสำหรับคนเบี้ยน้อย-หอยน้อย..อย่างเรา)
แล้วพอเอามาชื่นชมแบบชนิดที่ว่าตดยังไม่ทันหายเหม็น
ก็ทำ-มัน-เจ๊งหรือมีรอยตำหนิ-คามือ!?!?!?
...
...
...
เซ็งค่ะ!! เซ็ง!
...
...
...
ย้อนไปตอนปีหนึ่ง
เรียนเขียนแบบ ต้องใช้โต๊ะเขียนแบบเพราะตอนนั้นคอมพิวเตอร์ยังไม่แพร่หลาย (รู้แล้วละสิว่ารุ่นไหน แต่ก็ยังได้ทันใช้ตอนปี 4 นะยะ..ชิ)
ก็เลยต้องไปซื้อ เลือกเอาโต๊ะ draft (ที่มีหน้าโต๊ะเป็นกระจก แล้วมีไฟอยู่ข้างใต้เอาไว้ลอกแบบ) เพราะน่าจะเหมาะกับการใช้งานมากกว่า
กัดฟันเลือกรุ่นดีสุด ขนาดใหญ่สุด เพราะซื้อครั้งเดียวกะใช้ได้นาน
โอ..แล้วก็ถึงวันไปรับของต้องไปรับเอง เพราะที่ร้านดันไม่มีรถส่งของ
ก็เลยทุลักทุเลน่าดู ทั้งตอนขนขึ้น และ ขนลง
หามุมวางอยู่หลายที (รถเป็นรถกระบะแบบมีแค็บ ของคุณลุง) จนมาถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ
คราวนี้ไอ้ตอนขนลง ด้วยความที่มันมีขนาดใหญ่ ถึงพับแล้วก็ยังใหญ่ แถมหนักชะมัด
มันก็เลยไปเบียดเอากับขอบประตูท้ายรถกระบะ
...เปรี๊ยะ...
...
...เปรี๊ยะเดียวเท่านั้น...
รอยแตกเริ่มจากด้านขวาของ top โต๊ะ
ค่อยๆคืบคลานมาถึงเกือบสุดของขอบล่าง
...
...(T___T)...แง ยังไม่ทันได้ใช้เลย โต๊ะฉานนน
เลยต้องทนใช้โต๊ะแปะพลาสเตอร์ไปจนจบนู่นเลย(ขี้เกียจเปลี่ยนกระจกอ่ะ..หลังๆก็ใช้คอมพิวเตอร์แล้ว)
แต่ก็จบมาได้เพราะมันแหละนะ ต้องขอบจายย
...
...
ตัดฉับมาที่เมื่อวานนี้
ไปซื้อพิมพ์อลูมิเนียมสำหรับทำขนมมา
แกะออกมาชื่นชม
เสร็จแล้วก็จะเอาวางเก็บใส่กล่องไว้ก่อนเพราะยังไม่ได้ใช้
พร้อมๆกับพวกอุปกรณ์โลหะอื่นๆ
ตอนมามันยัดมาได้
เอ ทำไมตอนเก็บมันยัดไม่ลง..ก็เลยกดๆลงไป
แล้วก็ไม่ลงอยู่ดี เอาออกมาจัดใหม่ดีกว่า...
...อ๊ากกกก...
...(T___T)...งือ พิมพ์บุบบบบ
...อีกแล้วววววววว...
...
...
มันน่าตำหนิตัวเองมั้ยเนี่ยยยยย








Comments

dogdoy said…
กำลังพยายามนึกอยู่ว่าอะไรที่เจอตำหนิบ้าง ...

...

นึกไม่ออกว่ะ เท่าที่เจอก็ของมือสองที่รู้อยู่แล้วว่ามันไม่สมบูรณ์น่ะนะ

แต่เรานี่เป็นคนใช้ของไม่ถนอมเหมือนกัน ใช้ไปซักพักตำหนิเพียบ

ป.ล.กลับมาคราวนี้เขียนได้มันดีว่ะ ตกลงจะเขียนทั้งสองอันเลยใช่ป่ะวะเนี่ย
Nan said…
น่าเจ็บใจ ถ้าตำหนินั้นเกิดจากการที่ไม่ได้ตั้งใจเลย...แต่เคยสังเกตุไหม ยิ่งเราถนอมใช้อะไรอย่างกลัวมันจะมีตำหนิเกินไป มันมักจะมีอะไรให้เป็นตำหนิทุกที....ยิ่งระวัง ยิ่งโดน
จุ๊บ said…
ด๋อย-ก็เขียน 2 ที่แหละจ้ะ แต่อีกที่จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับศิลปะหน่อยน่ะ เด๋วเจอเรื่องเด็ดๆแล้วจะไปเขียน ส่วนเรื่องมันๆ ฮาๆ เที่ยวๆก็จะเขียนที่นี่แหละ
แนน-จิงด้วย แล้วไม่รู้ทำไมของมันชอบมาเจ๊งคามือเราทุกที แหะๆ