>> มีใครเคยคิดอยากเป็นนักเขียนกันมั่งมั้ย?

การที่เราอยู่กับคอมพิวเตอร์มากๆ
ทำให้เราได้ใช้ skill ในการอ่านและเขียน(พิมพ์)กันค่อนข้างจะเยอะ
จนคิดว่าคงมีหลายๆคนในนี้ รักในเขียนขึ้นมาบ้าง

โดยส่วนตัว ชอบหนังสือ ชอบอ่าน ชอบเขียนมาตั้งแต่เด็ก
สมัยเรียน ตอนที่ยังไม่รู้จักการออกแบบเท่าไหร่นั้น
ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีภาควิชา Product Design อยู่ในเมืองไทยด้วย
ชื่อมหาวิทยาลัยศิลปากร เป็นชื่อที่ดูจะห่างไกลจากตัวเรามาก เหมือนฝันที่เกินเอื้อม

แต่ตอนนั้นก็มีฝันกับเค้าอยู่อย่างหนึ่งนะ
อยากทำหนังสือ
อยากเป็นนักเขียน
อยากเรียนวารสารศาสตร์
ทั้งๆที่ภาษาไทยก็เกรดไม่ได้ดีเท่าไหร่
แต่ไม่รู้ทำไม ชอบหนังสือ อยากทำ
ตอนมัธยมต้นเคยแต่งกลอนใส่สมุดโน้ตเล่มเล็กๆ ไว้เกือบเต็มเล่ม (อย่าเพิ่งแหวะนะพวกแก)
เคยลองเขียนเรื่องสั้น แต่ไม่เคยเขียนจบ
พอขึ้นมัธยมปลาย คงเพราะมีทั้งกิจกรรมและการเรียนเยอะขึ้นมั้ง
ก็เลยทำให้ห่างๆสมุดกลอนเล่มนั้นไป

ปลายมัธยม 5 สอบเทียบผ่าน
ตอนเอ็นทรานส์รู้สึกว่าจะเลือกคณะวารสารศาสตร์ ม. ธรรมศาสตร์เป็นอันดับ 1
ส่วนอันดับที่เหลือก็เป็นพวกมนุษย์ศาสตร์ เอกทางภาษา
รู้สึกว่าจะเป็น ม.เชียงใหม่ กับอะไรไม่รู้จำไม่ได้
แล้วก็เลือก Product Design ม.ศิลปากรเป็นอันดับสุดท้าย น่าแปลกมั้ย
เพราะตอนนั้นเพิ่งรู้ว่ามีคณะนี้ด้วย ก่อนเอ็นทรานศ์ซักไม่ถึงครึ่งปี ซึ่งถือว่ารู้น้อยมาก
ก็แค่อยากลองดู และใจก็ยังอยากจะทำหนังสืออยู่

แต่หลังจากที่ผลออกมาว่าไม่ติดที่ไหนเลย ก็เริ่มมาถามตัวเองว่าอยากจะทำอะไรกันแน่
ผลปรากฏว่าได้หลงเสน่ห์ของการออกแบบเข้าไปซะแล้ว
รวมไปถึงบรรยากาศของมหาวิทยาลัยที่เหมือนมีมนต์ขลังแห่งนี้
ตั้งแต่ตอนไปติวก่อนสอบเอ็นทรานส์
ทำให้ความสนใจในเรื่องการเขียนถูกวางเอาไว้แค่ตรงนั้น

หลังจากที่คร่ำเคร่งกับการฝึกมือและอ่านหนังสือเตรียมสอบใหม่อีกครั้งตั้งแต่ต้นปีตอนมัธยม 6
ในที่สุดก็สามารถเข้ามาสู่รั้วมหาวิทยาลัยในฝัน..เรืองใหม่...ได้

ตลอด 4 ปี สนุกสนานไปกับการเรียนรู้ในเรื่องของศิลปะ
เพื่อนและสภาพแวดล้อม
แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยทิ้งก็คือการอ่าน
ถึงแม้จะไม่ได้อ่านหนังสือทุกเล่มที่เขาว่าดีก็ตาม
แต่ก็ถือได้ว่าอ่านเยอะและหลากหลาย
ตั้งแต่การ์ตูนผู้หญิง การ์ตูนผู้ชาย(บางเรื่อง) หนังสือนิตยสาร เรื่องสั้น เรื่องยาว หรือแม้แต่หนังสือธรรมะ

จนวันนี้ เรียนจบและได้ทำงานอย่างที่เรียนมาแล้ว
หลายๆอย่างในชีวิตก็ได้หมุนเวียนเปลี่ยนไป ให้รู้จัก จากลา และกลับมาใหม่ เป็นวงจรอยู่อย่างนี้
คงจะเป็นช่วงเวลาที่อาการ-อยากเขียน-มันหมุนกลับเข้ามาอีกรอบหรืออย่างไรก็ไม่ทราบ
ทำให้เราเกิดอาการคันมืออยากเขียนขึ้นมาอีกรอบ
เป็นการเขียนที่ต่างไปจากตอนเด็กๆ
อยากที่จะผสมทุกอย่างที่เราชอบลงไปรวมกันในนั้น
ไม่รู้ว่าจะเขียนได้ดีหรือเปล่า ไม่รู้เลยว่าจะมีคนอ่านรึเปล่า
แต่แค่เขียนก็สนุกแล้ว
จริงๆนะ


เพื่อนๆ เองก็อาจจะแอบมีใจให้กับการเขียนกันอยู่แล้วก็ได้
แต่อาจจะไม่รู้ตัวก็เป็นได้ค่ะ
ลองเขียนดูสิ แล้วจะติดใจ(^___^)