สับสนอีกละ
เคยมั้ย..ที่ทำอะไรซักอย่าง
แล้วรู้สึกว่าทำได้ไม่ดี
แต่คนรอบข้างบอกว่าเราน่าจะทำได้
(เอ๊..ก็ตรูว่ามันไม่ใช่อ้ะ..แต่อีกใจก็ยังอยากลอง)
แบบนี้น่ะ..?
พอรู้สึกว่าทำได้ไม่ดีก็ไม่ค่อยมีกำลังใจจะทำ
สับสน สับสน คิดว่ามันใช่ตัวเราหรือเปล่า
แต่เวลานี้จำเป็นต้องทำเพื่อปัจจัยบางอย่าง
หรือเรากำลังบังคับตัวเอง..?
หรือเราควรบังคับตัวเอง..?
หรือเราควรหาสิ่งที่ใช่มากกว่า..?
หรือเรายังพยามไม่พอ..?
คำถามเยอะแยะเลย
ปวดเฮด
หรือเราติดกับอดีตมากเกินไป
อดีตที่มันรุ่งเรือง..?
หรือเราไม่กล้าวิ่งไปหาอะไรที่มัน
ใช่มากกว่านี้..?
หรือเราขี้เกียจเกิน..?
หรือเรา..?
หรือเรา..?
หรือเรา..?
คิดไม่ออก..
คิดไม่ออก..
คิดไม่ออก..
หรือเราคิดมากไปเอง..?
Comments
บางทีแค่นั่งหาเหตุผลว่า เพราะอะไร?
ก็ทำให้ยิ่งสับสนไปกันใหญ่ เพราะหาคำตอบไม่เจอ
ถ้าชีวิตมีพร้อมด้วยความสมบูรณ์
ปราศจากปัญหา
ปราศจากความสงสัย
ปราศจากความ'สับสน'
หากปราศจากความเข้าใจถึงรสชาติของการถูกกักขัง
เราคงไม่สามารถเข้าใจถึงอิสระเสรีภาพที่แท้จริง
ก็คิดน้อยๆ สิครับ
ทำมากๆ
กล้าๆ หน่อย
No one perfect!
ตั้งหลักได้แล้ว ก็.. ลุยเลย
รู้สึกว่าการเป็นเป็ดนี่มันไม่ดีเลย อยากบินอย่างนก อยากว่ายน้ำอย่างปลา อยากวิ่งเก่งๆอย่างหมา...
แต่จริงๆก็น่าจะพอใจเนอะ ทำไม่ได้ดีซักอย่าง แต่ก็พอทำได้นี่หว่า..
ไม่ได้เข้ามาหลายวัน..อ่านแล้วรู้สึกดีขึ้น แฮ่..
ช่วงนี้มันนิ่งๆ เนิบๆ เนือยๆ เหมือนอากาศ..
ก็เลยลองหายตัวไปทำอะไรอย่างอื่นดูบ้าง
ไปเดินดูหนังสือ /ดูกล้อง /ซื้อหนังสือมานอนเกาพุงอ่าน แกร่กๆ..ฯลฯ
มีความสุขตามอัตภาพ ก็หายสับสนไปได้พอควร
เรียกว่าหนีปัญหาไปชั่วคราวรึเปล่าไม่รู้..รู้แต่ว่าพอจะมีแรงขึ้นมาหน่อยแล้ว เดี๋ยวจะลุกมาสู้กะมัน(ปัญหา)ต่อค่ะ =P