...
เคยรู้สึกมั้ยคะ ว่าระหว่างพวกเราทุกคน
มันมีเส้นบางๆโยงถึงกันไว้..ตั้งแต่ก่อนที่เราจะรู้จักกัน
เส้นโยงบางเส้น..มันอาจจะเริ่มต้นตั้งแต่ตอนที่เรายังไม่เกิด
หรือบางเส้นก็เพิ่งเริ่มสานทอก่อนหน้าเราจะรู้จักกันไม่นาน..
เคยนึกย้อนถึงความสัมพันธ์ของตัวเรากับเพื่อนบางคน
บางครั้งเหมือนไม่มีเหตุผลที่ทำให้เรามารู้จักกัน
แต่บางครั้งพอมองย้อนกลับไปดีๆ
จริงๆมันมีที่มาที่ไปเหมือนกันแฮะ
..................
มีเพื่อนที่ chat กันอยู่ตอนนี้ 2-3 คนเป็นเพื่อนที่ไม่เคยรู้จักหน้าค่าตามาก่อน
ที่สำคัญแต่ละคนล้วนอยู่กันคนละซีกโลกตั้งแต่เริ่มคุยกัน
จุดเริ่มของมิตรภาพมันเล็กนิดเดียว
มาจากการพูดคุยผ่านบล็อกของเพื่อนคนหนึ่งเท่านั้น
แต่พอคุยไปคุยมา
อ้าวว..เราเคยอยู่ในสถานที่เกือบจะเดียวกันในเวลาใกล้ๆกันมาก่อนในอดีต
อย่างเช่นตอนเด็กๆบ้านอยู่ใกล้กัน
ตอนสาวๆ เรียนโรงเรียนใกล้ๆกัน
เคยเดินสวนกันไปมาเมื่อ 10 กว่าปีก่อน..อะไรยังงี้
คิดแล้วก็แปลกดีค่ะ
หรือกับบางคน
เราเคยมานั่งคิดๆ
..นี่ถ้าเราไม่ได้ลาออกจากงานตอนนั้น
คงไม่ได้เปลี่ยนวิถีชีวิต จนทำให้ได้เจอเพื่อนคนนี้แน่ๆ
..นี่ถ้าเราไม่ได้ซื้อกล้องตัวนี้ เราจะมาสนิทกับเพื่อนคนนี้ไหม..
เหมือนที่เราได้มานั่งอ่านบล็อกของกันและกันอยู่ตอนนี้
มันอาจจะเริ่มมาจากแค่อะไรเล็กๆ อย่างเช่น...
ความเหงาของเพื่อนของเพื่อนของเพื่อนพวกเรา คนใดคนนึงก็ได้มั้ง =)
.................
ฟังแล้วมันอาจจะเหมือนพยามจะโยงเรื่องเข้าด้วยกัน
แต่เราก็ยังรู้สึกอยู่ดีว่าที่พวกเราได้รู้จักกันในวันนี้
มันสืบเนื่องมาจากเหตุการณ์อะไรเล็กๆซักอย่างในอดีต
ที่อาจจะเชื่อมโยงหรือไม่ได้เชื่อมโยงโดยตรงกับเรา
แต่พอถึงวันนี้เส้นใยที่เราต่างช่วยกันสาวหาปลายทาง
มันทำให้พวกเราได้มารู้จักกัน
..................
หากวันนี้..เส้นใยบางๆระหว่างคุณกับใครบางคน หรือของบางอย่าง สถานที่บางที่..ได้ขาดลง
คุณได้เสียอะไรไป
หรือเกิดความเปลี่ยนแปลงใดๆขึ้น ในชีวิต
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีหรือเรื่องร้าย..
จำไว้เถอะค่ะว่าโครงใยเส้นใหม่ๆได้เริ่มสานถัก
รอให้คุณสาวเพื่อไปพบกับปลายทางอีกเยอะแยะนะคะ
น่าลุ้นดีออกเนอะ(^_____^)
...
เคยรู้สึกมั้ยคะ ว่าระหว่างพวกเราทุกคน
มันมีเส้นบางๆโยงถึงกันไว้..ตั้งแต่ก่อนที่เราจะรู้จักกัน
เส้นโยงบางเส้น..มันอาจจะเริ่มต้นตั้งแต่ตอนที่เรายังไม่เกิด
หรือบางเส้นก็เพิ่งเริ่มสานทอก่อนหน้าเราจะรู้จักกันไม่นาน..
เคยนึกย้อนถึงความสัมพันธ์ของตัวเรากับเพื่อนบางคน
บางครั้งเหมือนไม่มีเหตุผลที่ทำให้เรามารู้จักกัน
แต่บางครั้งพอมองย้อนกลับไปดีๆ
จริงๆมันมีที่มาที่ไปเหมือนกันแฮะ
..................
มีเพื่อนที่ chat กันอยู่ตอนนี้ 2-3 คนเป็นเพื่อนที่ไม่เคยรู้จักหน้าค่าตามาก่อน
ที่สำคัญแต่ละคนล้วนอยู่กันคนละซีกโลกตั้งแต่เริ่มคุยกัน
จุดเริ่มของมิตรภาพมันเล็กนิดเดียว
มาจากการพูดคุยผ่านบล็อกของเพื่อนคนหนึ่งเท่านั้น
แต่พอคุยไปคุยมา
อ้าวว..เราเคยอยู่ในสถานที่เกือบจะเดียวกันในเวลาใกล้ๆกันมาก่อนในอดีต
อย่างเช่นตอนเด็กๆบ้านอยู่ใกล้กัน
ตอนสาวๆ เรียนโรงเรียนใกล้ๆกัน
เคยเดินสวนกันไปมาเมื่อ 10 กว่าปีก่อน..อะไรยังงี้
คิดแล้วก็แปลกดีค่ะ
หรือกับบางคน
เราเคยมานั่งคิดๆ
..นี่ถ้าเราไม่ได้ลาออกจากงานตอนนั้น
คงไม่ได้เปลี่ยนวิถีชีวิต จนทำให้ได้เจอเพื่อนคนนี้แน่ๆ
..นี่ถ้าเราไม่ได้ซื้อกล้องตัวนี้ เราจะมาสนิทกับเพื่อนคนนี้ไหม..
เหมือนที่เราได้มานั่งอ่านบล็อกของกันและกันอยู่ตอนนี้
มันอาจจะเริ่มมาจากแค่อะไรเล็กๆ อย่างเช่น...
ความเหงาของเพื่อนของเพื่อนของเพื่อนพวกเรา คนใดคนนึงก็ได้มั้ง =)
.................
ฟังแล้วมันอาจจะเหมือนพยามจะโยงเรื่องเข้าด้วยกัน
แต่เราก็ยังรู้สึกอยู่ดีว่าที่พวกเราได้รู้จักกันในวันนี้
มันสืบเนื่องมาจากเหตุการณ์อะไรเล็กๆซักอย่างในอดีต
ที่อาจจะเชื่อมโยงหรือไม่ได้เชื่อมโยงโดยตรงกับเรา
แต่พอถึงวันนี้เส้นใยที่เราต่างช่วยกันสาวหาปลายทาง
มันทำให้พวกเราได้มารู้จักกัน
..................
หากวันนี้..เส้นใยบางๆระหว่างคุณกับใครบางคน หรือของบางอย่าง สถานที่บางที่..ได้ขาดลง
คุณได้เสียอะไรไป
หรือเกิดความเปลี่ยนแปลงใดๆขึ้น ในชีวิต
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีหรือเรื่องร้าย..
จำไว้เถอะค่ะว่าโครงใยเส้นใหม่ๆได้เริ่มสานถัก
รอให้คุณสาวเพื่อไปพบกับปลายทางอีกเยอะแยะนะคะ
น่าลุ้นดีออกเนอะ(^_____^)
...
Comments
:-)
เคยคิดเล่นๆเป็นตุเป็นตะ ว่า ชีวิตคนเรา เหมือนมีคนเขียนบทไว้ให้เดิน แม้ใครอีกหลายคนจะบอก เราเลิกชีวิตและทางเดินของเราเอง แต่ก็นั่นไง เหมือนมีอะไร ดลใจ ให้เราตัดสินใจทำอะไร ณ. จุดๆหนื่ง เพื่อจะเดินหน้าไปอีก จุดๆหนึ่ง
รู้สึกเหมือนกัน อิ อิ
เคยแต่ Deja Vu
อาจจะเป็นกรรมเก่าหรือเปล่าที่ดลให้เราต้องมาเจอกัน..
เป็นเรื่องเดียวกันกับ.. เอาบางๆ ไม่บาดคอหรือเปล่าครับ
ด๋อย : ก็อาจเป็นได้จ้ะ
amyggie : คนละเรื่องแว้วว 5555 =P